Badania DNA u psów - cała prawda

Głośno ostatnimi czasy o tych badaniach (pewnie dlatego, że największy polski związek kynologiczny nareszcie postanowił je wprowadzić i teraz w końcu robią je wszystkie ważniejsze związki w Polsce). Badania te mają wśród hodowców tyle samo zwolenników, co przeciwników. Co w sumie nie dziwi. 

O wiele ciekawsze jest jednak to, jakimi absurdalnymi mitami obrosły badania DNA. 
Nie dalej jak kilka dni temu natknęliśmy się na jednym z serwerów społecznościowych na post, który głosił, że z DNA psa można uzyskać informacje o jego rasowości i przynależności do rasy.

Oczywiście, że NIE!

Wyjaśnijmy sobie jedno:
Obecny stan badań nad DNA nie pozwala na zdefiniowanie rasy ani nawet pochodzenia etnicznego. Tak samo u ludzi jak i zwierząt. 

"DNA studies do not indicate that separate classifiable subspecies (races) exist within modern humans. While different genes for physical traits such as skin and hair color can be identified between individuals, no consistent patterns of genes across the human genome exist to distinguish one race from another. There also is no genetic basis for divisions of human ethnicity. People who have lived in the same geographic region for many generations may have some alleles in common, but no allele will be found in all members of one population and in no members of any other."(The Human Genome Project (HGP), [w:] The Human Genome News)

Podsumowując: DNA nie służy do identyfikowania rasy, tylko do identyfikowania JEDNOSTKI.

Ergo: 
1) Badanie DNA powie ci, że twój pies faktycznie jest psem (a nie np. kozą, królikiem, bizonem czy pterodaktylem), ale nie powie ci jakiej jest rasy. 
2) Badanie DNA powie ci, że Reksio to faktycznie Reksio (gdy np. zwłoki będą trudne do zidentyfikowania), ale nie powie ci, że Reksio był maltańczykiem.
3) Badanie DNA powie ci, czy dany osobnik pochodzi od rodziców, od których wydaje ci się, że pochodzi (pod warunkiem, że dostępne jest DNA rodziców do porównania), ale nie powie ci, czy rodzice byli maltańczykami czy nie. 

Badanie DNA wykonywane w przypadku psów to BADANIE POD KĄTEM POCHODZENIA, ale NIE pochodzenia rasowego, ale rodzicielstwa. 

Badanie DNA nie powie ci, że pradziadek był coton de tulear, a mama hawańczykiem. Badanie DNA powie ci, że pies to pies, a do tego, że osobnik A to faktycznie osobnik A, którego rodzicami są osobnik B i C. Nie ma czegoś takiego jak markery charakterystyczne dla rasy 'maltańczyk'. DNA nie zawiera bowiem powielających się informacji o cechach rasy (patrz cytat z badań powyżej - osobnicy będący przedstawicielami tej samej rasy mogą ale nie muszą mieć wspólne allele. Co więcej - a to wiemy już naukowo na 100% - nigdy nie jest tak, że te same allele występują zawsze u wszystkich przedstawicieli danej rasy).